🔰حجاب اسلامی، مفهومی است از جنس باور و اعتقاد که نمی تواند اجباری باشد؛ چون نمی توان کسی را وادار کرد به چیزی اعتقاد داشته باشد، اما می توان با مدیریت در حوزه رفتار اجتماعی، جلوی آسیب زدن به دیگران را گرفت و کارکرد قوانین عفاف و حجاب نیز همین است.
🔰🔰پس قوانین حجاب و عفاف در مورد اعتقاد به حجاب نیست، بلکه در مورد رعایت حجاب است. حجاب نه به دلیل رابطه انسان با خدا، بلکه از آن جهت که رابطه انسان با جامعه است، قابل قانون گذاری است؛ همان طور که برای حفظ اخلاق جنسی در جامعه اسلامی برای هر چیز دیگری که عفت عمومی را جریحه دار کند، قانون می گذارند، حتی اگر به خودی خود، حلال باشد؛ مثلا پوشیدن برخی لباس های بدن نما برای مردان، در حالی که از نظر شرعی حد پوشش مرد، خیلی کمتر از آن است.
🔰عبارت «حجاب اجباری» عبارتی غلط است که دشمنان ما آن را جعل کرده اند؛ چون در جامعه کنونی ایران، رعایت حد شرعی حجاب اسلامی، اجباری نیست؛ یعنی قوانینی که برای پوشش در مکان های مختلف تعیین شده است، نشان می دهد که همه جا، رعایت حد شرعی حجاب اسلامی مورد نظر نیست؛ مثلا بیرون بودن مو در خیابان، آرایش کردن و... جرم محسوب نمی شود.
🔰در واقع این ها اسم قوانین و ضوابط پوشش اجتماعی را که باید حافظ عفت عمومی باشد، حجاب اجباری گذاشته اند.
📒 ماه نامه خانه خوبان۱۵۲، ص۱
┈••••✾•📚📚📚•✾•••┈
مرکز پژوهشی نرجس مشهد
https://eitaa.com/joinchat/1868824640C40d7b3deea