استاد پورحسيني در ابتدا ضمن اشاره به روايتي از رسول خدا (صلي ا... عليه و آله) كه فرمودند: « كودك را بخاطر اينكه مي‌گريد نزنيد؛ زيرا گريه طفل تا چهارماه اول گواهي و شهادت به لااله الا الله، در چهارماه ديگر صلوات بر پيامبر (صلي ا... عليه و آله) و چهارماه سوم دعا به جان پدر و مادر است»، توضيح علامه طباطبايي پيرامون اين حديث در تفسير الميزان را بدين گونه بيان نمودند: اين حديث مضمون لطيفي دارد و معنايش اين است كه طفل تا چهارماه احدي را نمي‌شناسد و تنها حاجتش را احساس مي‌كند و با گريه رفع آن حاجت را مي‌خواهد و معلوم است كه برآورنده حاجتش خداست پس به درگاه خالقش تضرّع مي‌كند و به وحدانيت او شهادت مي‌دهد. در چهارماه دوم پدر و مادرش را مي‌شناسد و مي‌فهمد كه اين دو واسطه هستند يعني همين اندازه مي‌فهمد كه براي رفع حاجاتش واسطه‌اي هست ولي نمي‌داند كه آن واسطه كه رحمت و فيض را مي‌گيرد پيامبر است پس گريه‌اش در چهارماهه دوم درحقيقت درخواست رحمت است از پروردگارش براي پيامبر. در چهارماه سوم پدر و مادر را به شخصه و با خصوصياتي كه دارند مي‌شناسد و از ديگران تميز مي‌دهد پس گريه‌اش دعا به جان آن دو است و مي‌خواهد رحمت خدا را از مسير آن دو به وي دهند. اين حديث شريف لطيف‌ترين اشارتها را در كيفيت جريان فيض از مجراي واسطه‌ها بيان مي‌كند.
اين استاد حوزه بيان داشت: امشب شب ريزش گناهان است، بيائيم تمام عوامل فيض را با خود همراه و توجه خدا را به خود جلب نمائيم. سپس به بيان احاديثي از ائمه در اين زمينه پرداخت: امام كاظم (عليه السلام) مي‌فرمايند: « من اغتسل ليله القدر و احياها الي طلوع الفجر خرج من ذنوبه » هركس در شب قدر غسل كند و آن شب را تا سپيده دم (به دعا و عبادت) زنده بدارد از گناهانش بيرون مي‌آيد.
امام محمد باقر (عليه السلام) نيز فرمودند: « من احيا ليله القدر غفرت له ذنوبه و لو كانت ذنوبه عدد نجوم السماء و مثاقيل الجبال و مكاييل البحار » هركس شب قدر را احيا بدارد گناهانش آمرزيده مي‌شود حتي اگر گناهانش به تعداد ستارگان آسمان و هم‌وزن كوه‌ها و به اندازه آب درياها باشد.
در حديثي ديگر از امام صادق (عليه السلام) آمده است: « هركس در هواي گرم، يك روز روزه بگيرد و تشنه شود خداوند هزار فرشته بر او بگمارد كه دست بر صورت او كشند و بشارتش دهند و چون افطار كند خداوند عزوجل مي‌فرمايد: چه خوش است بوي تو و شميم تو، اي فرشتگان من! گواه باشيد كه او را آمرزيدم.»
ايشان در ادامه گفت: كساني كه شب‌هاي قدر را احيا مي‌دارند، مسلم است با محبت علي (عليه السلام) قدم به اين محافل مي‌گذارند. و امام حسن (عليه السلام) فرمودند: « كسي كه ما را فقط براي خداي بزرگ دوست بدارد خداوند او را بهره‌مند خواهد كرد ... آگاه باشيد همانا دوستي ما خاندان گناهان را فرو مي‌ريزد آنچنان كه تندباد برگ درختان را مي‌ريزد.»
خانم پورحسيني افزود: "استغفار" يكي از برنامه‌هاي عبادي شب قدر است و در حديث آمده است: « استغفار گناهان را مي‌ريزد همانگونه كه برگ درختان مي‌ريزد ». اگر اين زنگارهاي گناه زدوده و ذوب نشود ممكن است براي قيامت بماند. درنهايت براي امشب حايلي بين خود و گناهان تقاضا مي‌كنيم.
وي ليالي قدر را آغاز فصل جديد زندگي دانست و تأكيد كرد: پس از ريزش گناهان، فصل رويش آغاز مي‌شود. در تمام دهه آخرماه به خدا مي‌گوييم: « واجعلنا من المرحومين و لاتجعلنا من المحرومين » خدايا از كساني باشم كه مورد رحمت واقع شده‌اند نه از محروم‌ها. و « ان تجعل اسمي في هذه الليله في السعداء » خدايا به سعادت دست پيدا كنم و اعتقادات و ايمانم خالي از شك و شبهه باشد.
ايشان در پايان سخنان خود معاتبه يعني انتقاد از خود را در اين مسير لازم دانست و گفت: معاتبه دومرحله دارد: اول انتقاد از خود و سپس مرحله توبه و جبران ما فات است. بعد از محاسبه و بازنگري اعمال انسان وقتي خود را مقصر شناخت به انتقاد از خودش مي‌پردازد. امام علي (عليه السلام) نيز در اين رابطه فرمودند: « من ذمّ نفسه اصلحها، من مدح نفسه ذبحها » هركس از خود انتقاد و نفس خود را نكوهش كند خود را اصلاح كرده و هركس خودستايي نمايد خويش را تباه كرده است.
روابط عمومي مؤسسه علمي- تحقيقي مكتب نرجس (عليهاالسلام)