در این مراسم خانم شایسته خوی (مدیر مدرسه) ایراد سخنرانی نمود و برپایی نمایشگاه تجسمی اوصاف پیامبر (صل الله علیه وآله و سلم) از دیدگاه امام علی (علیه السلام)، مولودی خوانی و اجرای نمایشنامه رفع القلم از دیگر برنامه های این مراسم بود.
ایشان در ابتدا بیان داشت: فلسفه صلوات بر پیامبر(صلی الله علیه وآله و سلم) سپاسگزاری از حضرت است و فقط برای استجابت دعا، ثواب و یا پاک شدن گناهانمان نیست. در واقع با صلوات از پیامبر(صلی الله علیه وآله و سلم) و آلش تشکر و قدردانی می کنیم. جشن گرفتن برای پیامبر(صلی الله علیه وآله و سلم) این نیست که تنها کف بزنیم، شادی کنیم، هلهله بکشیم و شیرینی و شکلات توزیع کنیم و... بلکه هدف این است که همه خود را شبیه ایشان کنیم. برای مثال در انجام امور روزمره (زیاد مسواک زدن، پوشیدن لباس تمیز، خوشبو بودن، ساده زیستی و...) از ایشان الگوگیری کنیم.
خانم شایسته خوی سپس افزود: حضرت رسول اکرم (صلی الله علیه وآله و سلم) ابتدا بنده خوبی بودند و بعد رسول همانطور که در تشهد می خوانیم "عبده و رسوله". امام صادق (علیه السلام) می فرمایند که حقیقت بندگی در سه چیز است؛ اول اینکه، «أَنْ لَا يَرَى الْعَبْدُ لِنَفْسِهِ فِيمَا خَوَّلَهُ اللَّهُ مِلْكاً» اعتقاد شخص، آنچه خداوند به او داده است، امانت است نه ملک. از جمله داده‌های خداوند تبارک و تعالی عقل، وجود، سلامتی و حیات است. بعد از این موارد، داده‌های خداوند، مال، ثروت و امکانات دنیوی است. خیلی فرق می‌کند که کسی آنچه در اختیار دارد، ملک خود بداند یا خود را امانت‌دار بداند، اگر شخصی خود را مالک دانست، دیگر هر نوع مصرفی که خواست نسبت به اموالش خواهد داشت، مثلا اگر کسی خود را مالک چشم، گوش، دست و پا، سلامتی و حیات دانست اهمیتی نمی‌دهد که این نعمت‌ها را در کجا صرف کند! حال اگر کسی تمام داده‌های خداوندی را امانت دانست، امانت، باید نزد امانت‌دار حفظ شود و باید آن را در مورد، مقدار و کیفیتی مصرف کند که مالک به او اجازه می‌دهد، لذا این یک دستورالعمل اخلاقی، عرفانی و قرآنی است. اصل دوم «وَ لَا يُدَبِّرُ الْعَبْدُ لِنَفْسِهِ تَدْبِيراً»است؛ کسی که عبد شد، برای خود برنامه‌ریزی نمی‌کند؛ وقت آزاد برای هر نوع کاری ندارد. «وَ جُمْلَةُ اشْتِغَالِهِ فِيمَا أَمَرَهُ تَعَالَى بِهِ وَ نَهَاهُ» تمام شغل عبد، در اختیار انجام واجبات الهی و ترک محرمات خواهد بود. در نتیجه این سه عنصر، یعنی "امانت داشتن آن چه که خداوند به او عطا نموده است"، "واگذار کردن تدبیر امور زندگی به خداوند" و "قرار دادن اوقات خود برای تکالیف الهی" حقیقت عبد و بندگی را به تصویر می‌کشد.
روابط عمومي مكتب نرجس (عليهاالسلام)