🔸كسى كه به حج مىرود، حتى از زمانى كه تصميم مىگيرد و مقدمات سفر را آماده مىكند، مورد لطف و عنايت خاص خداوند قرار مىگيرد. حجگزار به محض قصد انجام حج، باب رحمت الهى به رويش باز مىشود . حاجى با ورودش به حرم حتى اگر موفق به انجام اعمال نشود از درياى بيكران رأفت و عفو و بخشش خداوندى بهرهمند مىشود تا آنجا كه پس از وقوف در عرفات، كه در اوايل انجام مناسك حج است، مىتواند مطمئن باشد مورد رحمت و مغفرت الهى قرار گرفته و لغزشها و خطاهاى گذشتهاش بخشيده شده و هرگز نبايد نگران گذشتهاش باشد؛ زيرا هرگونه نگرانى و دغدغه نسبت به اعمال گذشته كه مىتواند منشأ حزن و اندوه فرد شود، جاى خود را به آرامش خاطر مىدهد.
🔸 برخى مفسّران نيز با تكيه بر آيه «فَمَن تَعَجَّلَ فِي يَوْمَيْنِ فَلاَ إِثْمَ عَلَيْهِ وَمَن تَأَخَّرَ فَلا إِثْمَ عَلَيْهِ» (بقره: 203) بر اين باورند كه حجگزار پس از انجام مناسك حج و ورود به منى مورد عفو و بخشش خاص خداوند قرار مىگيرد و گناهانش بخشوده مىشود.
✍️ماهنامه معرفت/ ش 147
📣 برای مطالعه بیشتر مقاله به لینک زیر مراجعه نمایید
www.namayenarjes.com