✅ وقتی می گوییم تربیت دینی، به این معناست که کودک را بر طبق معیارهای دینی تغذیه کنید؛ بازی و فعالیت های گوناگون داشته باشد و مسائل معنوی او را هم در نظر داشته باشید.
✅اما این که تربیت معنوی را از کجا شروع کنیم و به چه شکلی باشد، نیاز به زبان خاص خودش دارد.
✅ ما قادر نیستیم مفاهیمی مانند خدا و معاد را برای کودک چهارساله بیان کنیم. همان گونه که غذای نوزاد شیر مادر است و با تغذیه بزرگسالان تفاوت دارد و غذای کودک چهار ساله هم، غذاهای نرم و روان است.
✅ در تربیت دینی قادر هستیم موضوعات دینی را به کودکان آموزش دهیم اما مقدار و نحوه آن متفاوت است؛ به عنوان مثال مادری که لالایی زیبایی را برای فرزندش می خواند با خداوند ارتباط دارد و خداجوی است و لذت صحبت با خداوند را چشیده است، با نمایش این مسائل در خانه، باعث ایجاد ارتباط کودک با خداوند می شود.
✅ در این دوران لازم داریم خدایی مهربان و دوست داشتنی را در قالب داستان های گوناگون و قصه شب برای کودکان معرفی کنیم که این خدا کمک کار و دستگیر کودکان است. کودکان بر طبق فطرتی که دارند، خداوند را می شناسند و این ما هستیم که به تعبیر روایت پیامبر(ص):
«کل مولود یولد علی الفطره حتی یکون ابواه یهودانه او ینصرانه او... (شرح الاخبار فی فضائل الائمه الاطهار، ج۱، ص۱۹۰) هر نوزوادی بر فطرت (توحید و اسلام) متولد می شود و این فطرت همچنان ادامه و اگر بر طبق فطرت بشری با کودک کار کنیم این کودک متدین خواهد شد و در سن لازم شروع به نماز خواندن خواهد کرد.
✅ برخی افراد با سوء رفتار و افراط و تفریط با کودک برخورد می کنند و وقتی کودک آن ها به سن نوجوانی رسید، انگ بی دینی به او می زنند.
هفته نام افق حوزه، ش759، ص5، تابستان1402
┈••••✾•📚📚📚•✾•••┈
مرکز پژوهشی نرجس مشهد
https://eitaa.com/joinchat/1868824640C40d7b3deea