🔹آنچه در تربیت دینی مهم تلقی می شود، درونی کردن دینداری در فرد است.
🔹برای درونی کردن، باید تغییراتی در لایه ی زیرین شخصیت انسان ایجاد کرد؛ ایجاد این تغییرات، نیازمند آگاهی های عمیق و گسترده ای از مسائل مختلف مربوط به انسان، دین و تربیت است.
🔹مادر با داشتن چنین آگاهی هایی، در وهله ی نخست مانع به وجود آمدن مشکالت و عقده های روانی و تربیتی در فرزند خود می شود و این پیشگیری است که مهمتر از درمان قلمداد می شود.
🔹 اگر به دلایلی هم مشکلات و آسیب هایی ایجاد شد، او کمک میکند تا اهتمام بیشتری به درمان آن ها داشته باشد.
✍️ خدیجه اسکندری نژاد، نقش شخصيت مادر در تربيت ديني فرزند،طهورا، ش7، 1389 ، ص129.
••••✾•📚📚📚•✾•••┈
مرکز پژوهشی نرجس مشهد
https://eitaa.com/joinchat/1868824640C40d7b3deea