جامعه ای که از رهبران آسمانی برخوردار باشد، ارزش‌های اخلاقی این جامعه، همسو با فطرت بشری می‌گردد و اجرای این قوانین و هنجارها توسط امام معصوم ع پیگیری می‌شود؛ در نتیجه افراد به میزانی که به رهبران الهی و معصوم خویش معرفت پیدا نمایند و اطاعت از فرامین او را در جامعه پیاده نمایند، جامعه بیشتر به سوی اهداف عالیه اسلامی حرکت می‌کند
و قوانین امام از ضمانت اجرایی بالاتری برخوردار می شود، از این رو حضرت زینب سبا اشاره به این نکته، خطاب به مردم کوفه می فرمایند: «وَ أَنَّى تَرْحَضُونَ قَتْلَ ... مَنَارِ حُجَّتِكُم؛ چگونه می خواهید لکه ننگ کشتن فردی که روشن گر دلایل و براهین تان بود را پاک کنید( سیدابن طاووس، لهوف، ص196.)» یاد کرده است؛
یعنی امام، روشنی بخشی حجت شماست.
منار یا روشنگر بودن امام علاوه بر اینکه در امور معنوی نمود پیدا می‌کند، در امور مادی نیز موجب روشنگری می‌شود؛
زیرا هنگام تاریکی و ظلمت، بسیاری از گناهان و انحرافات مانند دزدی و سایر جرایم اجتماعی صورت می‌گیرد، اما هنگامی که این تاریکی توسط مشعل الهی روشن شود، بسیاری از جرایم به وقوع نمی‌پیوندند( محمد کاظم قزوینی، زینب کبری از ولادت تا رحلت، ص325.).
از آنجاییکه خاستگاه اصلی تبهکاران و منحرفان اجتماعی را باید در نوع خاصی از روابط انسانی مانند نابسامانی‌های اقتصادی، اجتماعی از قبیل فقر، تورم یا گرانی، بی کاری، فقدان امنیت مالی و حقوقی جستجو کرد( فاطمه مجدفر، جامعه شناسی عمومی، تهران، نشر شعاع، 1383، ص141.)، وجود پیشوای معصوم در جامعه مانند مشعلی فروزان به وسیله روشنایی بخشی وجودی خود در جامعه و همچنین مبارزات با انحرافات اجتماعی و تربیت افرادی صالح در جامعه، اجتماع را از انحرافات مصون می‌سازد.
••••✾•📚📚📚•✾•••┈
مرکز پژوهشی نرجس مشهد
https://eitaa.com/joinchat/1868824640C40d7b3deea