ایشان ابتدا بیان داشت: شخصی آمد مقابل پیامبر (صلی الله علیه وآله) ایستاد و گفت یا رسول الله! گفتید نماز بخوانید خواندیم، دستور دادید روزه بگیرید گرفتیم، فرمودید حج بیت الله الحرام انجام دهید انجام دادیم، گفتید امور مالی را ادا کردیم، هرچه دستور دادید گفتیم سمعاً و طاعةً، اینکه پسرعموی خودتان را به عنوان جانشین گذاشته اید را کجای دلمان بگذاریم! اینکه گفتید از جانب خودتان گفتید یا از جانب خداوند؟ حضرت فرمود: از طرف خداست و دستور الهی است «يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنزِلَ إِلَيْكَ مِن رَّبِّكَ وَإِن لَّمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ» این پیام خداست. آن ملعون گفت خدایا اگر از طرف تو علی (علیه السلام) به عنوان جانشین است من طاقت دیدن علی (علیه السلام) را به عنوان خلیفه ندارم و گفت اگر چنین چیزی حق است خدایا عذاب بر من نازل کن، و در تاریخ آمده است که در روز عید غدیر سنگی از آسمان بر سرش افتاد و هلاک شد و بر همه ثابت شد که ولایت امیرالمومنین(علیه السلام) از جانب خداست... «سَأَلَ سَائِلٌ بِعَذَابٍ وَاقِعٍ لِّلْكَافِرينَ لَيْسَ لَهُ دَافِعٌ مِّنَ اللَّهِ ذِي الْمَعَارِجِ»
وقتی انسان به تاریخ نگاه می کند می بیند همیشه یک عده با دین گزینشی و سلیقه ای رفتار می کردند و دستورات الهی را به تمامه نمی پذیرفتند و می گفتند آنجا که باب میلمان است را قبول می کنیم، و آنجا که باب میل و مطابق سلیقه آنها نبود را قبول نمی کردند، با دین سلیقه ای عمل می کردند «يَقُولُونَ نُؤْمِنُ بِبَعْضٍ وَ نَكْفُرُ بِبَعْضٍ وَ يُرِيدُونَ أَنْ يَتَّخِذُوا بَيْنَ ذلِكَ سَبِيلًا» کسانی که با دین اینگونه عمل می کنند دچار خذلان و خواری خواهند شد و در آخرت هم به بدترین عذاب ها دچار می شوند «لَهُمْ فِيالدُّنْيَا خِزْيٌ وَلَهُمْفِي الْآخِرَةِعَذَابٌ عَظِيمٌ»
ایشان با توجه به موضوع بحث خود در این روزها (لبیک یا حسین (علیه السلام)) بیان داشت: لبیک یا حسین (علیه السلام) شرایطی دارد لازمه آن این است که در همه جا لبیک بگوید نه فقط در اربعین!
وی در سخنان خود گفت: مسلمانان در طول تاریخ دو دسته بودند: مسلمانان سلیقه ای؛ که اکثریت را تشکیل می دهند و مسلمان عقیده ای. مسلمانان سلیقه ای نماز می خوانند، روزه می گیرند، حج می روند ولی آنجا که در دین باب میل و طبعشان نیست آنچه کنار می رود دل نیست بلکه دین است و دستور خدا را کنار می گذارند. دین را جایی اطاعت می کنند که باب دل آنهاست و تا جائی که منافع مادی شان برآورده شود عمل می کنند، روز قیامت بدترین عذابها برای این گروه است. عمل کردن به آن دستوراتی که به نفع انسان است نشانه ایمان نیست. اگر شخصی فقط به این دستورات عمل می کند معلوم است ایمان کامل نیاورده است. فرق آدم عاصی و گنهکار و مومن جایی مشخص می شود که وقتی دستوری بیاید و موافق هوای نفس نباشد، آنهایی که عمل می کنند مومن اند و آنهایی که سرپیچی می کنند سرکش اند و در واقع به دستورات به صورت گزینشی عمل می کنند.
حجه الاسلام شیخ طادی پیرامون "ظهور اثر ایمان و تسلیم" خاطرنشان کرد: وقتی یک دستوراتی وضع شود که خلاف دل ماست اگر انجام دادیم و دستورات را محترم شمردیم معلوم است ایمان واقعی داریم واگر انجام ندادیم ایمان واقعی نداریم. کسانی که باعث شدند امام حسین (علیه السلام) به مسلخ بروند و مقابل ایشان ایستادند مشرک نبودند بلکه مسلمانان سلیقه ای بودند، اینها به حضرت نامه نوشتند که به کوفه بیایند ولی وقتی دیدند دنیا ومنافعشان در خطر است تجهیز شدند در لشکر یزید و مقابل حضرت ایستادند.
امام حسین (علیه السلام) میفرمایند: «اِنَّ النّاسَ عَبيدُ الدُّنْيا وَ الدِّينُ لَعقٌ عَلى اَلْسِنَتِهِمْ يَحوطونَهُ ما دَرَّتْ مَعائِشُهُمْ فَاِذا مُحِّصوا بِالْبَلاءِ قَلَّ الدَّيّانونَ» به راستى كه مردم بنده دنيا هستند و دين لقلقه زبان آنهاست، تا جايى كه دين وسيله زندگى آنهاست دين دارند، و چون در معرض امتحان قرار گيرند، دينداران كم مى شوند.
ایشان ضمن تأکید بر اینکه یکی از حقوق امام به مردم این است که به زیارت ائمه برویم، پیرامون گروه دوم که مسلمانان عقیده ای هستند گفت: دین را بر پایه عقیده خود پذیرفته اند یعنی تمام قطعات پازل زندگیشان با دین سازگار است و بوی دین می دهد. کسانی که سختی دینداری را بخاطر امامشان تحمل می کنند مثل محمدبن مسلم که از اصحاب خاص امام صادق(علیه السلام) است و در مقابل امام چون و چرا نمی کند و تمام دستورات حضرت را عمل می کند. امام حسین(علیه السلام) هم از این یاران داشتند ولی فقط 72 نفر بودند که زندگی شان را با دین تطبیق می دادند و محور زندگیشان بر محور حضرت می چرخید. اما افراد زیادی در مسیر مدینه تا کربلا وقتی شرایط را دیدند و فهمیدند به دنیا نمی رسند ریزش کردند، مشکل آنهایی که در کربلا حضرت را یاری نکردند این نبود که نماز نمیخواندند، برخی نماز شب هم می خواندند و روزه می گرفتند و...؛ مشکلشان این بود که گزینشی عمل می کردند دین را در تمام ابعاد زندگیشان پیاده نمی کردند و همه جا لبیک به حضرت نگفتند. اصحاب امام حسین(علیه السلام) لبیک گوی واقعی بودند. لذا حضرت فرمود: من بهتر از یاران خودم کسانی نمی شناسم. «إِنِّی لا أَعْلَمُ أَصْحاباً أَوْلى وَ لا خَیْراً مِنْ أَصْحابِی» یعنی بهتر از اینها وجود ندارد چون همه جا به حضرت لبیک می گفتند. وقتی شب عاشورا شد حضرت گفتند من بیعتم را از شما برداشتم شما بروید آنها پاسخ دادند ما کجا برویم بدون شما! ما دنیای بدون شما را نمی خواهیم!
امام صادق (علیه السلام) فرمودند: «خودتان را آماده کنید برای امام زمان (عجل الله تعالی فرجه) ولو به اندازه آماده کردن یک تیر جنگی!» این یعنی حداقل کاری که می شود برای یاری امام زمان کرد. لبیک یا حسین(علیه السلام) یعنی لبیک به امام زمان، باید زمینه ساز ظهور حضرت باشیم. بیایید فرزندانمان را یاور مهدی تربیت کنیم.
ایشان در ادامه ضمن تأکید به فرزندآوری و ازدیاد نسل شیعه به سخن علی بن یقطین به نقل از امام کاظم (علیه السلام) اشاره کرد که: شیعیان ما فرزندانشان را دارند تربیت می کنند که یاور امام زمان (عجل الله تعالی فرجه) شوند.
وی افزود: بار اصلی تربیت بر دوش مادر است و از دامن زن مرد به معراج میرود، مگر می شود زن و مردی قصدشان این باشد که فرزند بیاورند برای اینکه یاری کنند امام زمانشان را وحضرت حواسشان به آنها نباشد و در تربیت و مسائل اقتصادی هوای اینها را نداشته باشد! مگر خدا در قرآن نفرموده «ان تنصروا الله ینصرکم...» خدا را یاری کنید خدا هم شما را یاری می کند، شما برای خدا اقدام کنید خدا کمک می کند. صادق تر از خدا از کجا پیدا می کنید!
رشد جمعیت در ایران خوب نیست؛ مشکل اصلی مشکل اقتصادی نیست بلکه اعتقادی است. خداوند در قرآن می فرماید: بچه هایتان را از ترس فقر نکشید ما آنها و شما را روزی می دهیم «وَلاَ تَقْتُلُواْ أَوْلادَکُمْ خَشْیَةَ إِمْلاقٍ نَّحْنُ نَرْزُقُهُمْ وَإِیَّاکُم إنَّ قَتْلَهُمْ کَانَ خِطْءًا کَبِیرًا» آیا ما رازقیّت خدا را قبول نداریم؟ خداوند به همه موجودات روزی رسانی می کند.
از نظر تربیت هم آمارها نشان می دهد تربیت در خانواده های پرجمعیت بهتر است چون آنها باهم تربیت می شوند و تربیت هم رزقی است که خداوند آن را عنایت می کند نکته مهم دیگر این است که شما باید خودتان را تربیت کنید بچه ها شما را می بینند80% شخصیت بچه در هفت سالگی شکل می گیرد، در این 7 سال که بچه با پدر ومادر است پس والدین باید خودشان را اصلاح کنند.
پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله) می فرمایند: «كُلُّ مَولودٍ يُولَدُ على الفِطرَةِ و إنّما أبَواهُ يُهَوِّدانِهِ و يُنَصِّرانِهِ» هر مولودى بر فطرت (توحيد) زاده مى شود و اين پدر و مادر او هستند كه وى را يهودى و نصرانى بار مى آورند.
وی در پایان به نحوه رفتار تربیتی مادر شهید بهشتی اشاره کرد که می گفت: وقتی محمد را باردار بودم سعی کردم نماز اول وقتم از دست نرود،در خانه مان با 4 برادرشوهرم زندگی کردیم در این دوران سعی می کردم با نامحرم مواجه نشوم. 9 ختم قرآن کردم وقتی او را شیر می دادم با وضو بودم و رو به قبله ودر هنگام شیردادن قرآن می خواندم. ما بچه هایمان را با محبت اهل بیت (علیهم السلام) رشد بدهیم چون هر بچه ای را حضرت فاطمه (علیها السلام) تربیت می کند. ما حقوق اهل بیت (علیهم السلام) را به بچه ها یاد دهیم دیگر مشکلی نیست خود حضرت در تربیت بچه کمک می کنند.
روابط عمومی مکتب نرجس (علیهاالسلام)