بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم
قال الله العظیم :
* أَ فَحَسِبْتُمْ أَنَّما خَلَقْناکُمْ عَبَثاً وَ أَنَّکُمْ إِلَیْنا لا تُرْجَعُونَ (مومنون 115)
آیا گمان کرده ایدکه شما را بیهوده آفریده ایم و به سوی ما بازگشت نخواهید کرد.
*فَتَعالَى اللَّهُ الْمَلِکُ الْحَقُّ لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْکَریمِ (مومنون116)
پس بزرگتر و برتر است خداوندی که فرمانروای حق است (از اینکه شما را بی هدف آفریده باشد) معبودی جز او نیست و او پروردگارعرش کریم است.
*... وَ قُلْ رَبِّ اغْفِرْ وَ ارْحَمْ وَ أَنْتَ خَیْرُ الرَّاحِمینَ (مومنون 118)
بگو پروردگارا مراببخش ومشمول رحمتت قرارده وتوبهترین رحم کنندگانی.
شعار وگفتار مومنین تربیت یافته
نکات مورد توجه آیات:
قران برای آفرینش انسان اهدافی را بیان کرده است از جمله:
1-عبادت"وَ ما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الْإِنْسَ إِلاَّ لِیَعْبُدُونِ " (ذاریات 56)
ما آنان رانیافریدیم جز اینکه مرا عبادت کنند.
2-آزمایش "الَّذی خَلَقَ الْمَوْتَ وَ الْحَیاه لِیَبْلُوَکُمْ أَیُّکُمْ أَحْسَنُ عَمَلاً " (ملک 2)
خداوند مرگ وحیات را آفریدتا شما را بیازماید که کدام یک از شما بهتر عمل می کنید.
3- برای دریافت رحمت الهی " إِلاَّ مَنْ رَحِمَ رَبُّکَ وَ لِذلِکَ خَلَقَهُمْ " (هود119)
مگر کسی که پروردگارت به او رحم کند (خداوند) برای همین (رحمت) مردم را آفرید.
بنابرآیات فوق آفرینش انسان هدفدار است کسانی که این هدف را درک نمودند هستی را تحت تربیت و مدیریت الهی می دانندوبه این باور رسیده اند که خداوند هرگز کار عبث و بیهوده انجام نمیدهد بنابراین لحظه ای در دعا و ستایش از خداوند فراموش نکرده و همیشه یاد او را با زیباترین و جامع ترین بیان (طلب رحمت و مغفرت) بر زبان دارند.
نکته اول: در آیه فوق خداوند از راهی موثر وآموزنده برای بیدارساختن افراد غافل استفاده نموده است می فرماید:آیاگمان کردند که ما شما را بیهوده آفریدهایم و به سوی ما بازگشت نخواهید کرد.
"أَ فَحَسِبْتُمْ أَنَّما خَلَقْناکُمْ عَبَثاً وَ أَنَّکُمْ إِلَیْنا لا تُرْجَعُونَ"
این جمله کوتاه و پر معنی یکی از زنده ترین دلایل رستاخیز و حساب و جزای اعمال را بیان میکند و آن اینکه اگر براستی قیامت و معادی در کار نباشد زندگی دنیا عبث و بیهوده خواهد بود.
این آیه اشاره به حکم عقل است درواقع میگوید: شما رجوع کنید به عقل خود و در این عالم مجلل و کاخ بزرگ نظر کنید و ببینید چگونه خداوند متعال برای پیدایش و ادامه حیات شما ماه و خورشید و ستارگان را مسخر گردانیده است آیا عقل و وجدان حکم می کند که شما را بیهوده آفریده و با مردن فانی گشته و به سوی او باز نمی گردید. "أَنَّکُمْ إِلَیْنا لا تُرْجَعُونَ"
نکته دوم: در آیه بعد با بیان اوصاف پروردگار خداوند را از اینکه کار عبث و بی هدف انجام دهدمبرا دانسته و میفرماید .خداوندی که فرمانروای حق است و هیچ معبودی جز او نیست و پروردگارعرش کریم است برتر ازآن می باشد که جهان هستی را بی هدف خلق کند.
" فَتَعالَى اللَّهُ الْمَلِکُ الْحَقُّ لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْکَریمِ"
در واقع ازکسی کار پوچ و عبث سر می زند که جاهل و نا آگاه یا ضعیف و ناتوان باشد اما خداوندی که جامع تمام صفات کمالیه است، " الله"خداوند ی که فرمانروا و مالک همه عالم هستی است"الْمَلِکُ" خداوندی که حق است و جزحق از او صادر نمی شود” الْحَقُّ "چگونه ممکن است آفرینش اوعبث و بی هدف باشد.اگر تصور شود که ممکن است کسی او را از رسیدن به هدفش باز دارد با جمله: "لا إِلهَ إِلاَّهو"(هیچ خدایی جز او نیست)آن را نفی می کند و با تاکید بر ربوبیت خداوند "رَبُّ الْعَرْشِ الْکَریمِ " که مفهومش مالک مصلح است هدفدار بودن جهان را مشخص تر می سازد.
عرش در لغت به معنی تخت های پایه بلند مخصوصاً تخت حکومت زمانداران است واین تعبیر در قران کنایه ای است از قلمرو حکومت پروردگار.
"عرش" اشاره به مجموعه جهان هستی است که در حقیقت تحت حکومت خداوند محسوب می شود .
اما اینکه عرش توصیف به "کریم" شده است به خاطر این است که واژه کریم در اصل به معنی شریف و پر فایده و نیکو است وچون عرش پروردگار دارای این صفات است توصیف به کریم شده است.
نکته سوم : در آخرین آیه سوره شریفه مومنون خداوند به پیامبر صلی الله علیه واله امرمیفرماید:که شعارو گفتار مومنین را که در دنیا ورد زبان دارند و خدای تعالی آن را برایش حکایت کرده به مردم خود برساند و نیز برساند که پاداش این گفتار رستگاری در روز قیامت است. بگو: پروردگارا مرا ببخش و مشمول رحمت خود قرار ده وتو بهترین رحم کنندگانی "وَ قُلْ رَبِّ اغْفِرْ وَ ارْحَمْ وَ أَنْتَ خَیْرُ الرَّاحِمینَ"
مومنان ویژه پروردگار آن زمان که گروهی در بیراهه ی شرک میگرداند و جمعی گرفتار ظلم وستم خود را به خدا سپرده و درپناه لطف ورحمت او قرارگرفته و ازآمرزش وغفران طلب می نمایند.