امام هادی(ع) و زیارت جامعه
🔹مهم‌ترین مسئله معرفتی شیعیان در عصر امام هادی(ع) درباره رهبری و امامت است . برخی شیعیان در یک قرن اخیر به تبعیت از افرادی چون زیدبن‌علی، نفس زکیه یا گروه‌هایی چون فطحیه و واقفیه بارها از مسیر امامی مذهبان جدا شده بودند. شک‌وتردید در این دوره تا جایی بود که امام حسن عسکری(ع) مدتی بعد از شیعیان بدلیل شک‌وتردید درباره ایشان گله کرد .
🔸علاوه‌بر این در طول این سال‌ها همواره باور امامی نسبت‌به امام و ویژگی‌های او مورد تهاجم و گاه غیر قابل فهم و گاه نابخردانه خوانده می‌شد. بنابراین سخن گفتن از «بحران رهبری برای امامی مذهبان» در شرایط سخت تقیه، سکوت و ابهام نابجا نیست.
🔹 می‌توان گفت این موضوع با حیات تشیع امامی رابطه‌ای مستقیمی داشت و حتی قابل‌مقایسه با رویدادهای هولناکی چون تخریب بارگاه امام حسین(ع) یا اعدام شیعیان نبود. به‌همین دلیل مهم‌ترین شاگردان مشهور امام هادی(ع) کتبی با موضوع امامت نگاشته‌اند.
🔸 در این شرایط که امامان اجازه ارتباط با پیروان خود را نداشت و هرگونه پیغام مستقیم ایشان مورد پیگیری حکومت قرار می‌گرفت، حضرت چگونه می‌توانست از این جایگاه بنیادین و محور تحرک و رشد در شیعه دفاع کند که جایگاه او را مشخص کند، ویژگی‌های او را برشمرد، توقعات او را شیعیان بیان کند و به شبهات پاسخ دهد.
🔹 باتوجه به‌معنای مفهوم زیارت به‌نظر می‌رسد زیارتنامه‌ها بهترین ظرفیت را برای طرح معارف یادشده دارند. باید توجه داشت که در دوره امام هادی(ع) حضور در بارگاه ائمه(ع) و زیارت ایشان به یک روال تبدیل شده بود تا جایی‌که متوکل برای جلوگیری از تحرکاتی شیعیان دستور تخریب مرقد امام حسین(ع) را می‌دهد.
✍️فصلنامه علمی پژوهشی تاریخ اسلام/ ش 71
📕برای مطالعه بیشتراینجاکلیک کنید.
••••✾•📚📚📚•✾•••┈
مرکز پژوهشی نرجس مشهد
https://eitaa.com/joinchat/1868824640C40d7b3deea