قاعده فقهی گزینش اصلح، یکی از مهمترین قواعد مورد نیاز در حوزه فقه کارگزار به شمار میرود. از لحاظ موضوع شناختی، «گزینش» موضوعی مستنبط - و نه عرفی صرف - است و اسلام در این زمینه مؤسس بوده و با کاربست واژگانی ویژه، ایده خود را در قالب «گزینش اصلح» ارائه کرده است. از منظر حکمشناختی نیز، این قاعده مبتنی بر قواعدی همچون «الاصلح و فالاصلح» بوده و حکم آن در موارد سهگانه مناصب، تخصص ها و شغلها متفاوت است. در مناصب رعایت «گزینش اصلح» واجب مؤکد است. در تخصصها و حِرَف، لحاظ این مهم مستحب مؤکد و در شغلهای معمولی، مستحب غیرمؤکد است. از نظر ساختار و نحوه تشخیص اصلح نیز، پیشنهاد «شورای تشخیص اصلح» در مراتب مختلف تشکیلاتی، قابل ارائه است.
نویسنده: سید صمصام الدین قوامی (استاد خارج فقه الاداره و رئیس بنیاد فقهی مدیریت اسلامی)
منبع: دوفصلنامه فقه دولت اسلامی- شماره دوم- پاییز و زمستان 1399