بهترین راه برای مربیان و خانواده‌ها، نظارت بر اعمال جوانان و تذکر دادن به جا بر اعمال خلاف آن‌هاست.
و در صورت آگاهی یافتن از اعمال ناروای آنان و اظهار پشیمانی جوان، بهترین راه، چشم‌پوشی و گذشت است.
دین مقدس اسلام در برنامه‌های تربیتی خود به این نکته دقیق روانی توجه کامل دارد و در ضمن بخشی از آیات و روایت، به پیروان خود می‌آموزد که اجرای روش‌های تربیتی جوانان باید بر اساس احترام به شخصیت آن‌ها استوار باشد.
استاد طاهایی
منبع: رهنمودهای تربیت دینی، ص203