( معلمان تاب آور،توسعه کیفی...)
اثری است از کریستوفردی و چینگ گو به ترجمه لیلا افضلی.
تاب آوری ویژگی مهم، تاثیرگذار و قابل کسبی است که آگاهی اساتید ومعلمان نسبت به آن و به کارگیری روزمره اش می تواند آن ها را رو به جلو حرکت دهد و به دنبال آن فراگیران تاب آوری را تربیت کنند، که با وجود چالش ها و مشکلات موجود در مسیر دستیابی به اهدافشان با انگیزه ادامه دهند و فضای کلاس درس یا محیط کار برایشان دوست داشتنی و شوق برانگیز باشد.
گزیده ای از کتاب:
معلمی با ظرفیت تاب آوری پایین در رویارویی با تجربه های منفی در کلاس و در اختلاف نظر و مشاجره با همکاران ممکن است با کندی فرد را به حالت اول برگرداند و این می تواند تاثیر منفی بر تدریس به جا بگذارد و مدت زمان این تاثیر ممکن است محدود به همان روز باشد یا مدت طولانی تری به طول انجامد؛
در عوض معلمی با ظرفیت تاب آوری بالا احتمالا زودتر خود را باز می یابد. به عقیده دیویدسون افراد به شیوه های متفاوتی به تجربه های خود واکنش نشان می دهند و این مهر تاییدی بر مشاهدات ماست مبنی بر اینکه امکان پیچیدن یک نسخه برای همه بر مبنای یک قاعده تعمیم یافته برای شناسایی تاب آوری، آموزش عمومی، توسعه و حمایت از فرصت های تاب آوری برای معلمان.نیست.
در مقابل احتمال بسیار زیادی می رود که دانش شخصی اساتید و معلمان و مدیران مدارس برای ساخت و حفاظت از ظرفیت تاب آوری فردی یا سازمانی ضروری باشد.