🔻تحولات درونی دوره نوجوانی و هجوم آموزه های مخرّب بیرونی سبب ضرورت تبیین عقاید دینی در این دوره سنّی می گردد. با آغاز تحوّالت درونی دوره نوجوانی چون بلوغ جنسی و جسمی آموزش برخی فضائل اخالقی چون حیا، عفّت و خویشتنداری ضروری می گردد و نوجوان میبایست با برخی احکام الهی چون نماز آشنا گردد تا بتواند با یاد پروردگار ربّ العالمین وجود متالطم خویش را آرام سازد و با درک حضور الله تعالی حیا و عفّت پیشه کند.
🔻به تدریج زمانی که نوجوان قادر به درک انتزاعیّات و تفکّر منطقی می گردد؛ او ذاتاً مشتاق کسب معرفت از خود و جهان پیرامونش است. در این زمان بیان آموزه های اعتقادی چون انسان شناسی و فلسفه حیات می تواند؛ پاسخگوی ذهن پرسشگر او در این زمینه باشد و او را در گذر از تحوّلات هیجانی و اجتماعی دوره بلوغ چون بحران هویّت یاری رساند و بستر را برای شکل دهی هویّت دینی فراهم نماید.
🔻بدیهی است اگر نوجوان با آموزه های اخلاقی، اعتقادی و فقهی دین به صورت استدلالی آشنا شود و هویّت دینی در او مستحکم گردد، او به سادگی تحت تأثیر آموزه های مخرّب بیرونی قرار نمی گیرد.
✍️شمیم نرجس/ ش 43
برای مطالعه بیشتر اینجاکلیک کنید.
برای مطالعه متن مقاله در سایت شمیم نرجس اینجا کلیک کنید.
•••✾•📚📚📚•✾•••┈
مرکز پژوهشی نرجس مشهد
https://eitaa.com/joinchat/1868824640C40d7b3deea