پدید آورنده : سید محمد مهدی حسین پور
اساساً از لحاظ تاریخی و علمی، چه ارتباطی بین بروز حوادث عجیب در ایران (فرو ریختن کنگره های کاخ کسری، خشک شدن دریاچه ساوه و...) و تولد پیامبر صلی الله علیه وآله وجود دارد و چرا این حوادث در ایران روی داد؟
تمام حوادث هنگام میلاد پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله، در ایران روی نداده است؛ بلکه تنها قسمتی از آنها در ایران بوده، بنابراین ما اول به اتفاقات مهمی که روی داده، می پردازیم؛ سپس به بررسی علت این رویدادها خواهیم پرداخت:
هنگام میلاد رسول خدا صلی الله علیه وآله، اتفاقات شگرفی روی داد و بسیاری از مورخان، از حوادث زیر، یاد کرده اند:
1. ایوان کسری در مدائن، لرزید و 13 یا 14 کنگره آن فرو ریخت.
2. آتشکدة فارس، پس از هزار سال، خاموش شد.
3. دریاچة ساوه، خشک گردید.
4. بت ها (در سراسر دنیا)، همگی به رو درافتادند.
5. نوری درخشش پیدا کرد که فضای مکه را روشن نمود.
6. شیاطین که تا آن لحظه به عالم بالا راه داشتند و صدای ملائکه را می شنیدند، برای همیشه، طرد شدند.1
بیهقی دربارة حوادث شب ولادت پیامبر صلی الله علیه و آله، می نویسد:
«در شب میلاد پیامبر، ایوان کسری به لرزه درآمد و شکست ]ترک[ برداشت و چهارده کنگرة آن فرو ریخت. آتشکدة فارس که پیوسته روشن بود، خاموش شد. دریاچة ساوه، خشکید و موبد بزرگ در خواب دید که شتران تنومندی همراه اسب های عربی، از دجله گذشتند و در سرزمین ایران، پراکنده شدند»2.
ابن شهرآشوب، افزون بر حوادثی که بیهقی گفته، از وقایع دیگری به نقل از امام صادق علیه السلام یاد می کند و می نویسد که حضرت فرمود: «در هنگام ولادت پیامبر عظیم الشأن، بت ها به صورت، به زمین افتادند... پادشاهی نماند؛ مگر آن که تاجش واژگون و زبانش در آن روز، بند آمد. کاهنان از دانش خود جدا شدند... در آن شب، نوری از سرزمین حجاز پدید آمد و منتشر شد و تا مشرق، گسترش یافت»3.
حال علت این حوادث و ارتباط آنها با میلاد پیامبر صلی الله علیه وآله چه بود؟
بروز این حوادث عجیب که تا آن زمان سابقه نداشت، رعب و وحشتی را در میان حاکمان به وجود آورد و هشداری برای تمام مردم بود؛ زیرا در هر زمانی، به هنگام میلاد پیامبری بزرگ، معمولاً حوادث غریبه ای اتفاق می افتادند؛ تا آمدن یک منجی بزرگ را به همگان یادآور شوند. این حوادث که با دید علمی شاید چندان قابل توجیه نباشند، اما نشانه هایی از معجزات الهی اند و معنای معجزه هم همین است؛ چنان که هنگام تولد پیامبران گذشته نیز چنین اتفاقات بزرگی افتاد و کاهنان، پیش از تولد آنها، پیش گویی تولدشان را می کردند؛ مانند آن چه در جریان تولد حضرت ابراهیم اتفاق افتاد که به خاطر پیش گویی، تعداد زیادی از پسران زاده شده در آن سال، به قتل رسیدند و نیز در دورة حضرت موسی، یوکابد مادر حضرت موسی علیه السلام او را به آب انداخت تا به دست فرعونیان نیفتد و کشته نشود و خداوند متعال نیز حضرت موسی علیه السلام را حفظ کرد. به هر حال، این اتفاقات در جریان تولد پیامبران، معمول بود. یهودیان و مسیحیان حجاز، یمن و شام، پیش از تولد آن حضرت، خبر از تولد قریب الوقوعش می دادند و منتظر تولدش بودند؛ گرچه بعد با او مخالفت کردند.
همچنین برخی از این حوادث معنای دیگری نیز می تواند داشته باشد؛ به عنوان مثال, می توان گفت که خاموش شدن آتشکدة فارس، نشانة پیروزی اسلام بر آیین زرتشتی در آینده است و به رو افتادن بتها، به معنای شکست خوردن بت پرست ها در آینده است.
علت اتفاق افتادن بیشتر این حوادث در مشرق زمین، مانند ایران، شاید این باشد که این منطقه، مهد تمدن آن روزگار بوده است و آمدن نشانه های پیامبری جدید در این منطقه، بسیار لازم و حیاتی بوده است. نقل شده که جمعیت آن روز ایران، حدود 140 میلیون نفر بوده است.4 وقوع اتفاقاتی مانند لرزیدن کاخ با عظمت انوشیروان که شبحی از قدرت و سلطنت ابدی را در نظرها مجسم می کرد و مردم به آن و صاحبش چشم دوخته بودند و فرو ریختن چهارده کنگرة آن و خاموش شدن آتشکدة فارس که شعله های آتش آن، هزار سال زبانه می کشید و خشک شدن دریاچة ساوه که دریاچه ای بی نظیر بود، عامل بیداری بسیاری از مردم شدند.
پی نوشت ها:
1. تاریخ یعقوبی، ج 2، ص 55.
2. ابوالفضل بیهقی، دلایل النبوه، ترجمه محمود مهدوی دامغانی، ج 1، ص 99.
3. ابن شهرآشوب، المناقب، ج 1، ص 30.
4. مرتضی مطهری، خدمات متقابل اسلام و ایران، ص 97.
برگرفته از: سایت نمایه نرجس، نشریه پرسمان، شماره 98