ویژگی‏ های اخلاقی شهید آیت ‏اللّه‏ قاضی‏ طباطبایی(ره)

­

🔸این عالم ربانی در مجالس خصوصی و عمومی و هنگام منبر رفتن لباس خود را مرتب می‏کرد و تا آخر مجلس چهارزانو می‏نشست و مراقب بود مبادا عبا از دوشش بیفتد، برایش کهنگی و مرغوبیت لباس اهمیت نداشت ولی به نظافت و پاکیزگی جامه خویش توجه خاصی داشت.

🔸در محیط خانه هم مسائل اخلاقی را رعایت می‏کرد و قبایی ساده می‏پوشید و عرقچینی بر سر می‏نهاد و هرگز سربرهنه نمی‏نشست در خوردن و آشامیدن سفارش‏های بهداشتی و طبی اسلام را رعایت می‏نمود، تا گرسنه نمی‏شد لب به غذا نمی‏زد و در بین غذا آب نمی‏خورد، قبل از آنکه سیر گردد از خوردن دست می‏کشید با این حال زیاد سر سفره می‏نشست و در صورت امکان قبل از صبحانه یک دانه سیب می‏خورد و فایده‏های آن را برمی‏شمرد.

🔸به کوچک و بزرگ احترام می‏نمود و اگر کسی به او وارد می‏گردید از جا بلند می‏شد و در این مورد بین دوست و مخالف تفاوتی قائل نمی‏گردید، وقتی کسی مشغول صحبت کردن در موضوعی خاص بود ایشان سکوت را مراعات می‏نمود، حتی به سخن کودکان گوش می‏داد.­

🔸التزام عملی به ساده‏زیستی و ساده‏پوشی داشت تا جایی که برخلاف تمکن مادی و مالی در سطح بسیاری از افراد عادی و حتی محروم می‏زیست، از تجمل گریزان بود و افراد کم‏بضاعت در برخورد با وی احساس حقارت نمی‏کردند.

­🔸درب خانه‏اش بر روی همه باز بود. نیکی و خدمت را اگر چه اندک بود بزرگ جلوه می‏داد و آن را فراموش نمی‏کرد، با سخاوت تمام درصدد بود که احسان و خوبی افراد را نسبت به خود یا اسلام و یا مردم جبران کرده مورد تقدیر و تشکر قرار دهد. به پایبندی به قول و قرار و حاضر گردیدن در موعد مقرر بسیار اهمیت می‏داد. با هر کس رفت و آمد داشت تا آخر در دوستی و رفاقت خود وفادار بود به هیچ کس اجازه نمی‏داد دستش را ببوسد و اگر فردی به این قصد دستش را می‏گرفت به شدت آن را عقب می‏کشید و ناراحت می‏شد.

­

✍️ ماهنامه پیام زن/ ش212

📣 برای مطالعه بیشتر مقاله به لینک زیر مراجعه نمایید

┈••••✾•📚📚📚•✾•••┈

مرکز پژوهشی نرجس مشهد