روزی یکی از افراد مدینه، حضرت علی (ع) را دید که دو کیسه ی بزرگ بر قاطر نهاده و خود بالای آن نشسته به بیابان میرود. پرسید اینها چیست که بر روی آن ها نشسته‌ای؟ امام پاسخ داد: «انشاءالله اگر خدا بخواهد صد هزار درخت خرماست.» یعنی حضرت علی (ع) و خانواده آن یگانه رهبر معصوم پس از مصرف خرما هسته های آن را جمع آوری میکردند و سپس در باغات و زمین های آماده میکاشتند. هم صرفه جویی در مصرف بود و هم در تولید.
همچنین حضرت در نهی از اسراف در جایی دیگر، حسن بصری که یکی از منافقان بود، در کنار شط فرات کنار حضرت امیر(ع) بود ظرفی پر از آب کرد و مقداری از آن را خورد و بقیه را روی زمین ریخت. حضرت به او فرمودند:
«اسراف کردی آب را روی آب یا در پای درختی یا گلی میریختی»
منبع: شمیم نرجس/ ش 23
برای مطالعه بیشتر مقاله به لینک زیر مراجعه نمایید:
www.namayenarjes.com