🔸صحیفه سجادیه را می توان از دو جهت دارای اهمیت دانست؛
🔹 یکی جهت خاص و آن اینکه این اثر عظیم خاندان وحی، همپای قرآن و نهج البلاغه، گنجینه ای از معارف و دستورهای اخلاقی، سیاسی و اجتماعی است که می تواند سعادت کامل بشر را تأمین کند.
🔹یکی هم از جهت عام که یکی از منابع مهم استفاده از معارف اهل بیت ادعیه هستند؛ به گونه ای که هر انسان مشتاق، با مراجعه به ادعیه رسیده از ساحت مقدس آن بزرگواران، می تواند به معارف عمیق اخلاق و عرفان و مراتب سلوکی مورد اشارة عرفا دست یابد و این به دو دلیل است:
🔸اولاً این که شرایط تقیه در دعاها کمتر به وجود می آید و اهل بیت با خیال آسوده به بیان حقایق پرداخته اند و فضا کاملاً برای القای معارف باز است.
🔸ثانیاً چون مخاطب در این ادعیه، پروردگار تبارک و تعالی است محدودیت «سخن گفتن در حدّ فهم مردم» وجود ندارد؛ لذا اهل بیت ضمن ادعیه معارف عمیقی را به انسان ها منتقل فرموده اند؛ ولی احادیث گهربار آن بزرگواران، به دلیل رعایت تقیه و نیز رعآیت مقدار فهم مخاطب، این ویژگی را ندارند.
📙مجله خلق،شماره ۱۶،ص۱۱
📣 برای مطالعه بیشتر مقاله به لینک زیر مراجعه نمایید
www.namayenarjes.com
┈••••✾•📚📚📚•✾•••┈
مرکز پژوهشی نرجس مشهد
https://eitaa.com/joinchat/1868824640C40d7b3deea