ايشان در ابتدا حديثي از امام علي (عليه السلام)را بيان نمودند: «مَنْ كَانَ لَهُ مِنْ نَفْسِهِ وَاعِظٌ كَانَ عَلَيْهِ مِنَ اللَّهِ حَافِظٌ» كسي كه از درون جانش واعظي داشته باشد خداوند حافظي براي او قرار خواهد داد. و در سخني ديگر مي‌فرمايند: «وَاعْلَمُوا أَنَّهُ مَنْ لَمْ يُعَنْ عَلَى نَفْسِهِ حَتَّى يَكُونَ لَهُ مِنْهَا وَاعِظٌ وَزَاجِرٌ» آگاه باشيد آن كس كه به خويش كمك نكند و واعظ و مانعي از درون جانش براي او فراهم نگردد از ديگران واعظ و مانعي نخواهد يافت.
كسي كه واعظ نفساني داشته باشد يعني وجدان بيداري دارد كه در برابر گناهان به او هشدار دهد، لطف پروردگار بر او سايه خواهد افكند و او را از گزند حوادث محفوظ مي‌دارد، اضافه بر اين شخصي كه چنين واعظي دروني دارد از امور خطرناك مي‌پرهيزد و چنين كسي از گزند حوادث محفوظ خواهد بود.
وي سپس ضمن اشاره به سخن امام صادق (عليه السلام) كه فرمودند: «مَنْ لَمْ يَجْعَلِ اللَّهُ لَهُ مِنْ نَفْسِهِ وَاعِظاً فَإِنَّ مَوَاعِظَ النَّاسِ لَنْ تُغْنِيَ عَنْهُ شَيْئاً» اگر كسي واعظ درون نداشته باشد از وعظ بيرون استفاده نمي‌كند. علت آن را نفرت داشتن نفس انسان از پذيرش موعظه دانست مگر درصورتي‌كه از درون نيرويي او را كمك دهد.
خانم پورحسيني در ادامه ويژگي هاي واعظ درون و برتري‌هاي آن را اينگونه برشمرد: هميشه با انسان همراه است، از اسرار درونش باخبر است، همواره او را تحت مراقبت خود قرار مي‌دهد، در اولين فرصت هشدار مي‌دهد و آدمي را از سقوط در پرتگاهها حفظ مي‌كند. امام علي (عليه السلام) نيز در سخني گرانبار تأكيد مي‌فرمايند: «اِجْعَلْ مِنْ نَفْسِکَ عَلی نَفْسِکَ رَقیباً» از خودت مراقبي بر خويشتن قرارده.
اين استاد حوزه پيرامون حقيقت گرانبهاي واعظ درون گفت: علما و بزرگان اظهارنظرهاي مختلفي دارند بعضي آن را نفس لوامه يا وجدان اخلاقي مي دانند، گروهي آن را عقل دانسته و برخي آن را فطرت سالم خوانده اند. در تعريف بعضي از صاحب نظران نيز تعبير نفس ملهمه ديده مي‌شود به اين معنا كه در جان آدمي نشاني از حضرت سبحان وجود دارد كه او را به نور هدايت راهنما شده و نگهدارنده باطني او از آلودگي‌ها و ناشايستي‌هاست و پيوسته از حضرت حق ملهم مي‌گردد.
واعظ نفساني، يعني قدرت ويژه‌اي كه به صورت خودجوش در اصلاح جان مؤثر است و دل را از هرگونه شك و ترديد تطهير مي‌كند و به استقامت و قاطعيت وامي‌دارد و يكي از بهترين خيرهايي است كه روزي انسان مي‌شود چنانچه در روايت آمده است: « إِذَا أَرَادَ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ بِعَبْدٍ خَيْرًا ، جَعَلَ لَهُ وَاعِظًا مِنْ نَفسِهِ يَأْمُرُهُ وَيَنْهَاهُ» و يا در نقل ديگري مي‌خوانيم «إِذَا أَرَادَ اللَّهُ تَعَالَى بِعَبْدٍ خَيْرًا ، جَعَلَ لَهُ وَاعِظًا مِنْ قَلْبِهِ»
ايشان دررابطه با اهميت واعظ درون افزود: وجود اين واعظ نفساني از آن روي مهم است كه گاهي بايستگي ها و دستورها براي فردي روشن است ولي نفس اماره فرد را وسوسه مي‌كند و او را به طرف كژراهه مي‌كشاند اما شخص برخوردار از واعظ دروني به قوه‌ي بازدارنده‌اي مجهز است كه در مقابل وسوسه هاي باطل مصونيت داشته و با اندرز و سرزنش و توبيخ، خود را از ارتكاب بدي ها بازمي‌دارد. امام جواد (عليه السلام) مي‌فرمايند: «الْمُؤمِنُ یَحْتاجُ إلی ثَلاثِ خِصال: تَوْفیق مِنَ اللهِ عَزَّوَجَلَّ، وَ واعِظ مِنْ نَفْسِهِ، وَ قَبُول مِمَّنْ یَنْصَحُهُ»
خانم پورحسيني در پايان سخنان خود ضمن مطرح نمودن دو سئوال مهم: آيا ما داراي واعظ درون هستيم؟ و چگونه مي‌توان به اين واعظ نفساني دست يافت؟ نشانه‌هايي براي افرادي كه داراي اين ويژگي‌ها هستند برشمرد از جمله: 1- محاسبه نفس دارند؛ چنانچه امام علي (عليه السلام) مي‌فرمايند: «فَحاسِب نَفسَکَ لِنَفسِکَ» و در جايي ديگر آمده است: «حاسِبُوا اَنْفُسَکُم قبلَ اَن تُحاسَبُوا». 2- اهل تفكرند؛ «وأطل التفکر فی ملکوت السماوات والارض والجبال وما خلق الله فکفى بهذا واعظا لقلبک». 3- شهوات را بر زمين زده‌اند؛ دلهايي كه عشق دنيا و بندگي دنياي فريبكار وجودشان را پر كرده است با چشماني معيوب مي‌بينند و با گوشهايي غيرشنوا گوش مي‌دهند و به فرمايش حضرت در خطبه 109 از هيچ موعظه كننده‌اي پند و نصيحت دريافت نمي‌كنند «لاینزجر من الله بزاجر، و لایتعظ منه بواعظ». 4- مراقب زبان خود هستند؛ در حديث آمده است: «يَنْبَغِي أَنْ يَكُونَ الرَّجُلُ مُهَيْمِناً عَلَي نَفْسِهِ مُرَاقِباً قَلْبَهُ حَافِظاً لِسَانَه» شايسته است كه انسان بر نفس خويش مسلط باشد و قلب خود را مراقبت و زبان خويش را حفظ نمايد. 5- خوف ممدوح دارد. امام زين العابدين (عليه السلام) مي‌فرمايند: «يا ابن آدم لا تزال بخير ما كان لك واعظ من نفسك، وما كانت المحاسبة من همك، وما كان لك الخوف شعاراً، والحزن لك دثاراً» و 6- عدم ترجيح دنيا.
قابل ذكر است قرائت ادعيه شريف افتتاح، ابوحمزه ثمالی و جوشن كبير، مراسم قرآن سر گرفتن و مداحي از ديگر برنامه هاي اجراشده در اين مراسم بود.
در پايان يادآور مي‌شود مراسم احياء ليالي قدر در شب بيست ويكم و بيست و سوم ماه رمضان نيز جهت عموم بانوان برگزار خواهد شد.
روابط عمومي مؤسسه علمي- تحقيقي مكتب نرجس (عليهاالسلام)