بصیرت در دین

انشاءالله این سه شب که توفیق دارم در خدمت شما باشم بحث را با این قسمت از دعای ابوحمزه شروع می‏کنیم:

اَلّلهُمَّ اَعطَی بَصیرَۀ فی دینِک

فلسفه شب قدر چیست؟ در یک کلمه این است که به ما بصیرت در دین خدا اعطا شود.اگر کسی آمده متن دعا بخواند، آمده تا بینش در دین خدا پیدا کند. امشب باید یک پلّه از شب قبل بالاتر آمده باشیم. در بحران‏ها و فتنه‏ها ذره‏ای از دین عقب‏نشینی نکنیم، برنامه‏هایمان کمرنگ نشود. امام در این فراز دعا می فرمایند: خدایا بصیرت در دین خودت، فهم در حکم خودت، عمق‏بینی در علم خودت و... را نصیب من کن. در این شب‏ها ورع پیدا کنیم که از معصیت ما را نگهدارد. شرکت در محافل لیلۀ‏القدر با خروج از دایره الهی همخوانی ندارد.

نمی‏شود هم معصیت کرد و هم شب قدر را درک کرد. در مباحث دینی یک مرحله ضعف داریم .. تا کی در مرحله ضعفا بمانیم؟  مثلا نمی‏شود شب قدر را درک کرد و نسبت به والدین بی‏حرمتی کرد.

خدایا چهره من را به نور خودت نورانی کن و من را راغب به هر چیزی که عندالله است کن. بعنوان نمونه در بحث حجاب؛ بحمدالله همه متدیّنین به حجاب حضور دارند ولی تشعشعات آن به دیگران کم سرایت می‏کند چون رغبت ندارند. چرا چون گاهی از سر میل و گاهی از سر اجبار و دوری از آتش جهنم کاری را انجام می‏دهیم.

الهی مرگم را در راه خودت قرار بده.

ما در این فراز به دنبال بینش و بصیرت هستیم. همانطور که برای لباس مجلس ریزبینی می‏کنیم برای خوراک فکری فرزندانمان حسّاس باشیم. خدایا این دقت نظر را در مسائل اخروی به ما بده.
امام صادق ^{علیه‏السّلام} به ابوبصیر فرمودند: این قدر رکوع و سجود مردم گولت نزند. ببین چقدر راست می‏گویند و چقدر امانت‏دار هستند.

برآیند این شب برای ما چه شد؟ 90 دقیقه فوتبال را می‏بیند، 45دقیقه سریال می‏بیند، ولی وقتی می‏خواهد 5دقیقه مطالعه برای فهم دین کند، خمیازه شروع می‏شود. برای برنامه‏هایی که برای آخرت مفید است احساس خستگی می‏کند. (این علت آن است که امام می‏فرمایند:

 وَ اَعوذُ بِکَ مِن الکَسَلَ وَ الفَشَل... ) آثار کسالت در فعالیت‏های دینی ظاهر می‏شود.

بعضی‏ها تا مشکلی برایشان پیش می‏آید حال عبادت از ایشان گرفته می‏شود.

بعد امام می‏فرمایند: خدایا به تو پناه می‏برم از نفسی که سیری‏ناپذیر است و از شکمی که هیچ وقت سیر نمی‏شود و از قلبی که خشوع ندارد.

لذا شب قدر را مغتنم بشمارید برای افزایش بصیرت. قبل از مقارن غروب غسل کنید. نماز هفت قل هوالله و... . این‏ها اعمال ظاهری است که انجام آن فلسفه‏ای دارد.

در بحث ( الّلهمّ العن قَتَلَت امیرالمؤمنین) باید گفت شب قدر ظرفی شد برای عروج امام علی ^{علیه‏السّلام} به خاطر مقام والای آن حضرت. حال چرا باید در شب نوزدهم این ذکر شریف را بگوییم؟ دشمن ما امروز تجهیز شده تا بصیرت دینی را از ما بگیرد. آنچه موجب ضعف ما در مباحث مختلف است، ضعف ما در دشمن شناسی است. لعن با ناسزا متفاوت است، لعن از دستورات پروردگار در قرآن است. لعن یعنی دور شدن از رحمت خدا. با لعن آنها را از خداوند دور می‏کنیم. بدترین مجازات بنده، دوری از خداوند است. ما اجازه نداریم به دشمنان دین، فحش و ناسزا بگوییم.

حال چه کسانی لعن می‏شوند؟ هدف از گفتن اینها:

1 ) لعن شدگان دشمن ما هستند.

2 )باید دقت کنیم که خودمان جزو کسانی نباشیم که لعن شامل حالشان می‏شود.

معیار لعن در قرآن و روایات چیست؟

معیار لعن در قرآن، کفر، ظلم، تکذیب کردن و... است.

به اسم دین علیه دین برنامه‏ریزی می‏کنند، و بعد ما باور نمی‏کنیم. مکذّب جزء ملعونین است.

امام علی ^{علیه‏السّلام} یکی از ملاک‏های لعن را کسی می‏دانند که فرد آمر به معروف باشد و خودش ترک معروف کند یا فرد ناهی از منکر باشد در حالی که خودش منکر انجام می دهد.

اذّیت کردن خدا و پیغمبر خدا

گاهی رفتار ما از رفتار یک مشرک و کافر بدتر است. منافقین، قاطعان رحم، کسانی که اشاعه فحشا را به عهده دارند(به همدیگر فیلم‏های نادرست می‏دهند، سخنرانی به او می‏دهند که ظرفیت تحلیل آن را ندارد و...) لعنت کنندگان خداوند، پیامبر، ملائکه، اهل بیت و... هستند. پیامبر فرمودند: هفت گروه را لعنت می‏کنم. اصحاب بدعت مورد لعن هستند. بیشتر دین‏ستیزی و دین‏گریزی‏ها از بدعت‏ها شروع می‏شود.

اگر ما امشب 100مرتبه بر قاتل علی ^{علیه‏السّلام} لعنت فرستادیم علّتش این است که در همه این گروه‏ها بروز داشته است. کسی که بر محور ولایت حرکت نکرد صدمه می‏خورد. ضارب علی ^{علیه‏السّلام} جامعه اسلامی را در کل جهان به عزا نشاند و بر فرق ولایت ضربت زد.

دشمن علی ^{علیه‏السّلام} دشمن عدالت، سعادت و... است. لذا نمی‏شود کسی علی ^{علیه‏السّلام} را دوست داشته باشد و نسبت به دشمنانش دشمنی نورزد.

امام زمان شناسی و راه حق شناسی و خداشناسی و خودشناسی متوقف است بر دشمن شناسی.
امام علی ^{علیه‏السّلام} امشب مهمان دختر بزرگوارشان هستند و برای دیدار معشوق سر از پا نمی‏شناسند و فرزندان این حالت را درک می‏کنند.

از امام می‏خواهیم معرفت علوی که برگرفته از معرفت نبوی است نصیب حال ما بگرداند.
وقتی پیامبر به حضرت، جریان شهادت ایشان را می‏گویند، حضرت نمی‏پرسند چرا و چگونه... بلکه دغدغه ایشان این است که با دین پیامبراز دنیا بروند و با ایمان به خدا از دنیا بروند.

اللهم صل علی محمد و ال محمد

 سخنرانی استاد شایسته‏ خوی 

جمعه نوزدهم رمضان 1390