بسم الله الرحمن الرحیم
قال الله العظیم:
«وَ إِنَّ لِلَّذينَ ظَلَمُوا عَذاباً دُونَ ذلِكَ وَ لكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لا يَعْلَمُونَ»
و البته برای کسانی که ستم کردند ، عذابی است غیر از این ( در دنیا ) ولی اکثر آنان نمی‌دانند.
«وَ اصْبِرْ لِحُكْمِ رَبِّكَ فَإِنَّكَ بِأَعْيُنِنا وَ سَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ حينَ تَقُومُ»
برای ( انجام ) فرمان پروردگارت پایداری کن، که تو در دید ما (و تحت حمایت ما )هستی و هنگامی که(از خواب) برمی‌خیزی، با ستایش پروردگارت را به پاکی یاد کن.
«وَ مِنَ اللَّيْلِ فَسَبِّحْهُ وَ إِدْبارَ النُّجُومِ»
پس پاسی از شب و به هنگام ناپدید شدن ستارگان خدا را تسبیح کن.( طور47 تا 49 )
تــربیـت سیــاسـی
( ویژه نامه شرایط خاص)
بخش وسیعی از معارف قرآن کریم به واکنش‌های معاندان دین حق و توطئه‌های آنان پرداخته است.موحدان همیشه باید به این مسأله توجه داشته باشند که دشمنان در صدد برنامه ریزی‌هایی پنهان و آشکار هستند،
( أَمْ يُريدُونَ كَيْداً ...طور /۴۲) تا به دین، وحی و پیامبر صلی الله علیه وآله آسیب برسانند. شیوه‌های تعامل با آنها بشدت تحت تأثیر موقعیت است.
مدیر و مدبر سیاسی گوش به فرمان حق در چنین شرایطی باید تصمیمات مهمی بگیرد تا گروه های مخالف و معاند درحرکات ظالمانه‌شان بی جواب نمانند ( بنابراین به آنان هشدار می‌دهد که این کید و مکرتان راه
به جایی ندارد و برایتان پیروزی را به همراه نمی‌آورد يَوْمَ لا يُغْني عَنْهُمْ كَيْدُهُمْ شَيْئاً وَ لا هُمْ يُنْصَرُون-
۴۶/ طور) و از سوی دیگر جبهه مؤمنان داخلی در آرامش و به دور از برخوردهای هیجانی موضع‌گیری مناسب را داشته باشند.قاطعیت در برخورد امر بسیار لازمی است بنابراین ذات اقدس الهی حبیبش را در ابعاد گوناگون راهنمایی می‌کند تا امت هم روش برخورد صحیح را بیاموزند ؛ در بُعد اخلاقی توشه صبر را لازم دارند، در بُعد شناختی نیازمند توجه به عنایت ویژه رب هستند و در بُعد رفتاری و عبادی لحظه به لحظه‌شان را باید با ذکر و یاد خداوند متعال پیوند دهند تا مسیر را صحیح پیمایش نمایند.
نکته اول: با توجه به آیات قبل و این آیه باید بگوییم نپذیرفتن دعوت انبیا ظلم است شاید مراد این باشد که کفار دو گروهند:
گروهی که تنها کافرند و گروهی که علاوه بر کفر ظلم و توطئه هم می‌کنند که عذاب این گروه بیشتر است. گاهی شدت اصرار بر تکذیب دعوت پیامبران الهی به حدی است که اگر قطعه‌ای از آسمان ( پاره سنگی)راببینند که دارد بر سرشان فرود می‌آید هم چنان در عناد و لجاج خود بوده می‌گویند این عذاب نیست بلکه ابری فشرده است! ( وَ إِنْ يَرَوْا كِسْفاً مِنَ السَّماءِ ساقِطاً يَقُولُوا سَحابٌ مَرْكُوم طور /۴۴)
خداوند متعال برای اینکه افراد کافر و ظالم تصور نکنند که فقط عذاب برزخ و قیامت در کار است به صراحت اعلام می‌دارد که مجازاتی قبل از آن در همین دنیا وجود دارد می‌فرماید:"وَ إِنَّ لِلَّذينَ ظَلَمُوا عَذاباً دُونَ ذلِكَ" بعضی از مفسران عذاب دنیایی این گروه‌ها را با زلزله ،صاعقه، خشکسالی، قحطی و نیز جنگ تطبیق داده‌اند. ظاهر قضایا این است که این افراد قدرت تشخیص عذاب بودن گرفتاری‌های دنیایی خود را ندارند زیرا پایان آیه می‌فرماید: بیشترشان نمی‌دانند" وَ لكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لا يَعْلَمُونَ "
نکته دوم: مأموریت رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم این بود که مردم را به سوی حق دعوت کند دعوتی که مستلزم تحمل اذیت‌ها و آزارهاست بنابراین خداوند رسول خودش را دعوت به صبر و استقامت می‌کند
"وَ اصْبِرْ لِحُكْمِ رَبِّكَ " ممکن است منظور از( حکم رب) همان تبلیغ احکام الهی باشد که پیامبر مأمور است
در راه آن صبر و شکیبایی کند ، با اینکه در برابر کارشکنی‌ها و تهمت‌ها و ناسزاها قرار دارد به طور مسلم کسانی که با آن همه براهین منطقی به لجاج و عناد خود ادامه می‌دهند، قلب مربی دلسوز و مهربان خود را
در غم و اندوه فراوان قرار داده‌اند. خداوند اینگونه رسولش را دلداری داده می‌فرماید: تو در برابر دیدگان
( علم ) ما قرار داری و در حفاظت کامل ما هستی " فَإِنَّكَ بِأَعْيُنِنا "
جمله" فَإِنَّكَ بِأَعْيُنِنا " تعبیر بسیار لطیفی است که حاکی از علم و آگاهی پروردگار و حمایت کامل و لطف اوست. اگر انسان احساس کند که شخص بزرگی ناظر و حاضر است و تمام تلاش‌ها و کوشش های او را می‌بیند و در برابر دشمنان حمایت می‌کند توان و نیروی بیشتری برای ایستادگی دارد و احساس مسئولیت را بیشتر می‌کند .
نکته سوم: چگونه می‌توان صبر پیشه نمود؟ آن هم در بحران‌ها و طوفان‌های سیاسی که هیجانات مردم را -تحریک کرده و شرایط پیچیده و دشوار است؟ پیشنهاد الهی برای حبیب خودش و امت او چیست؟
راز و نیاز با خدا و نیایش و عبادت او و تسبیح و تقدیس ذات پاکش! زیرا در وهله اول همه نیاز به آرامش دارند. نسخه‌ای که پروردگار عالم برای چنین شرایطی اعلام کرده چنان نیروبخش است که حتی پیامبر الهی
نیز مأمور به انجام آن می‌شود. می‌فرماید:" وَ سَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ حينَ تَقُومُ "یعنی در سحرگاهان که برای نماز شب برمی‌خیزی، یا برای انجام هرکاری حرکتی داری روح و جان خودت را به تسبیح و حمد پروردگارصفا بخش و از یاد او مددگیر و برای مبارزه با کارشکنی‌های دشمن آماده شو. نه تنها در روز با حمد و ثنای الهی خودت را مجهز نموده بلکه در شب هم تسبیح پروردگار را داشته باش به خصوص هنگام پشت کردن ستارگان و طلوع صبح " وَ مِنَ اللَّيْلِ فَسَبِّحْهُ وَ إِدْبارَ النُّجُومِ "
سحرخیزی مربی، مناجات‌های شبانه او و راز و نیازهایش با پروردگار اثرات مهمی در سطح خانواده و اجتماع برای خود فرد به دنبال دارد.