🔹قطع نظر از اجر و پاداشى كه براى دعا هست و قطع نظر از اثر استجابتى كه بر دعا مترتب است،
دعا اگر از حد لقلقه زبان بگذرد و دل با زبان هماهنگى كند و روح انسان به اهتزاز درآيد يك روحانيت بسيار عالى دارد.
🔹انسان وقتى كه از غير خدا چيزى مى خواهد احساس مذلت مى كند و وقتى كه از خدا مى خواهد احساس عزت.
لذا دعا، هم طلب است و هم مطلوب، هم وسيله است و هم غايت، هم مقدمه است و هم نتيجه.
🔹اولياى خدا هيچ چيزى را به اندازه دعا خوش نداشتند، همه خواهشها و آرزوهاى دل خود را با محبوب واقعى در ميان مى گذاشتند
و بيش از آن اندازه كه به مطلوبهاى خود اهميت مى دادند به خودِ طلب و راز و نياز اهميت مى دادند، هيچ گونه احساس خستگى و ملالت نمى كردند.
📙مجموعه آثار استاد شهيد مطهرى، ج23، صص،۷۸۱و۷۸۲
┈••••✾•📚📚📚•✾•••┈
مرکز پژوهشی نرجس مشهد
https://eitaa.com/joinchat/1868824640C40d7b3deea