🔹دعاى در این روز نیز، زمینه ساز تجلّى مغفرت و آمرزش خدا نسبت به بندگان است.
در این روز معنوى و مقدس، دل هایى که از شوق و خشیت مى لرزد و چشم هایى که از باران اشک خیس مى شود و بغض هایى که در گلو مى ترکد و شانه هایى که در اثر هق هق گریه لرزان مى شود، همه دوست داشتنى است.
🔹دست هایى که به نشانه حاجت و نیاز به آستان الهى گشوده مى شود، نازل کننده رحمت واسعه خداست.
🔹در دعاى عرفه، ابتدا اوصاف پروردگار مطرح مى شود و نعمت هاى گوناگون و فراوان الهى در خلقت و رشد و حیات انسان یاد مى شود که همه زندگى او را در همه ابعاد در بر گرفته و موهبت هایى که از سوى خداوند عطا شده و در جسم و جان او متجلى است.
از آنجا که توجه به نعمت ها، زمینه ساز شکر و سپاس است و غفلت از الطاف الهى موجب ناسپاسى و عصیان است، یادآورى نعمت هاى بى شمار در بخش عمده آغاز این دعا صورت مى گیرد، تا عجز انسان از سپاس نعمت ها، زمینه خضوع و خشوع او را به پیشگاه پروردگار فراهم آورد.
🔹در فرازی از دعا، مسئله «ذکر»، «خشیت»، «تسلیم»، «رضا» و «حمد» یاد مى شود که همه از ویژگى هاى بندگان خوب خداست. باز هم یاد نعمت هاى پیدا و پنهان پروردگار، و باز هم درخواست عافیت، توفیق، ایمنى، عظمت، آبرومندى، وسعت رزق، توکل و تسلیم، دیندارى و رضامندى، آمرزش، برخوردارى از رحمت الهى، رفع اندوه و گرفتارى.
🔹در این دعا، نیایشگر عارف با خداى خود عاشقانه حرف مى زند، خاشعانه صدایش مى کند، کوتاهى ها و غفلت هاى خود را به یاد مى آورد، ملتمسانه خود را در دامن رحمت الهى مى افکند و به وسیله «توبه» به سایه غفران خدا پناه مى برد، تنها و تنها از خدا نصرت و کفایت و حاجت و آمرزش مى طلبد و تنها درِ خانه خدا را به رویش باز مى بیند، خدایى که دانا، مهربان، رازق و بنده نواز است.
📙مجله پیام زن، شماره 189
📣 برای مطالعه بیشتر مقاله به لینک زیر مراجعه نمایید
www.namayenarjes.com
┈••••✾•📚📚📚•✾•••┈
مرکز پژوهشی نرجس مشهد
https://eitaa.com/joinchat/1868824640C40d7b3dee