🍂🍂 فاز مثبت 🍂🍂
یک گناه نابخشودنی بعد از شرک، یأس و ناامیدی است. این یعنی نباید منفی بافی کنیم.
🍂 یک بار جوانی در صحن مسجد گوهرشاد نزد من آمد و جمله ای بسیار وحشتناک را با لحنی عرفانی گفت، بدون آن که بداند چه اتفاق بدی را در حرم رقم می زند. این بچه مذهبی، بزرگ ترین حرف منفی ای که می توانست بزند، در حرم زد و گفت:
چه کنیم امام رضا به ما نگاه کند؟ این یعنی حضرت نگاه نکرده و بی اعتناست.
🍂 اگر این واقعیت دارد، پس تو کجا آمده ای؟ با این جمله زیرآب همه چیز را می زنی. باید می گفت: چه کنم بتوانم جواب عنایت امام رضا را بدهم و بتوانم این همه نگاه حضرت را جمع کنم و با خود ببرم؟ باید بگوییم با یک وانت بار آمده ایم و حضرت به اندازه یک تریلی به ما عنایت کرده اند.
🍂 برخی می گویند: آقا ما وضعمان خراب است. امام به ما نگاه نمی کند؟ پس چه کسی ما را به حرم و... آورده؟ چه کسی این علاقه را در ما گذاشته است. این که ما دلتنگ امام رضا و اهل بیت می شویم، یعنی ابتدا ایشان دلشان برای ما تنگ شده و بعد در پاسخ این دلتنگی، ما نیز دلتنگ حضرات می شویم؛ البته هر چه بگوییم، برخی باور نمی کنند.
🍂 از زیارت امین الله مثبت اندیشی را بیاموزیم. از اوضاع مثبت عالم تعریف می کند و می گوید:
همه تو را صدا می زنند و تو گناهان ما را می بخشی...
📙ماهنامه خانه خوبان، ش۱۱۶، ص۱۰
✍️حجت الاسلام علیرضا پناهیان
┈••••✾•📚📚📚•✾•••┈
مرکز پژوهشی نرجس مشهد
https://eitaa.com/joinchat/1868824640C40d7b3deea