در انتخابات شناخت همه نامزدها و انتخاب دقیق ۳۰ نفر از میان آنها اگر نگوییم محال، کاری بسیار دشوار، وقت گیر و طاقت فرساست. در چنین وضعیتی چه باید کرد؟ آیا می توان به لیست های انتخاباتی اعتماد کرد.
به طور طبیعی وظیفه دشوار شناخت نامزدها و انتخاب از میان آنها و ارائه به مردم بر عهده گروه‌های مرجع است.بدون شک ابزار این گروه ها برای رابطه با مردم رسانه ها و تریبون‌های عمومی هستند.یکی از اصلی‌ترین تاکیدات رهبری قابل اعتماد بودن این گروه های مرجع است.گروه مرجعی که نظرش به عنوان مثال از بلندگوی بی.بی.سی پخش می‌شود،چطور می‌تواند قابل اعتماد باشد؟!
رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار اخیر ائمه جمعه سراسر کشور در این باره فرمودند؛ «مردمی که میخواهند رأی بدهند، اعتماد کنند به آن مجموعه‌هایی که واقعاً قابل اعتمادند؛ بعضی‌ها هستند که قابل اعتماد نیستند؛ کَالَّذِی استَهوَتهُ الشَّیطین؛ (مانند کسی که شیطانها او را در بیابان از راه به در برده‌اند) گاهی این‌جور نیست که از روی صفا و واقعیت و علاقه‌مندی به انقلاب [باشد] - اساس کار، انقلاب است- و از روی علاقه‌مندی به انقلاب بیایند یک فهرست پیشنهادی را بدهند؛ نه، روی مقاصد دیگر -گاهی اوقات مقاصد فاسد- پیشنهادهایی می‌دهند. مردم توجّه کنند و ببینند که آن فهرستهایی را که پیشنهاد شده است از کجا پیشنهاد شده؛ از طرف چه کسی پیشنهاد شده؛ آن کسانی را که مورد اعتمادند، قابل اطمینانند، قابل اعتمادند انتخاب بکنند.»
ایشان در دیدار روز شنبه (۱۹ دی ماه ۱۳۹۴) جمعی از مردم قم نیز به این موضوع اشاره کرده و تصریح کردند؛ «شناخت کاملِ یکایک نامزدها، واقعاً دشوار است اما می‌توان با دقت در سوابق و مواضعِ کسانی که فهرست‌ها و لیست‌های انتخاباتی را ارائه می‌کنند، درباره لیست‌ها تصمیم گرفت. اگر پیشنهاد دهندگانِ لیست‌ها، مؤمن و انقلابی هستند و خط امام را واقعاً قبول دارند می‌توان به لیست آنها درباره مجلس شورای اسلامی و مجلس خبرگان اعتماد کرد اما اگر به انقلاب و دین و استقلال، چندان اهمیتی نمی‌دهند و دلشان دنبال حرف‌های آمریکا و دیگر بیگانگان است، قابل اعتماد نیستند.»
درباره این دو اشاره رهبر انقلاب می توان گفت؛
۱- به طور طبیعی وظیفه دشوار شناخت نامزدها و انتخاب از میان آنها و ارائه به مردم بر عهده گروه‌های مرجع است. بدون شک ابزار این گروه ها برای رابطه با مردم رسانه ها و تریبون‌های عمومی هستند. یکی از اصلی‌ترین تاکیدات رهبری قابل اعتماد بودن این گروه های مرجع است. گروه مرجعی که نظرش به عنوان مثال از بلندگوی بی.بی.سی پخش می‌شود، چطور می‌تواند قابل اعتماد باشد؟!
۲- قابل اعتماد بودن گروه های مرجع منوط به بررسی سوابق آنهاست. نزدیک ترین بزنگاه و البته خطرترین آنها در سال ۸۸ رخ داد. مسئله‌ای که رهبری انقلاب درباره ابعاد آن در همین دیدار فرمودند؛ «آمریکایی ها در سال ۸۸ به‌دنبال آن بودند که تجربه موفق خود در چند کشور را به بهانه‌ی انتخابات در ایران نیز اجرا کنند و با برجسته‌سازی اقلیتی که رأی نیاورده بود و با حمایت مالی و سیاسی از آنها نتیجه‌ی انتخابات را به هم بزنند اما انقلاب و کودتای رنگی آنها در ایران با حضور مردم، شکست خورد.» گروه‌ها و افراد متنفذی که از آزمون خطیر فتنه ۸۸ نتوانستند سربلند خارج شوند، بدون شک فاقد صلاحیت لازم برای مرجعیت انتخاباتی جامعه را ندارند.
۳- یکی از ضعف‌های برخی از گروه های مرجع انقلابی، عدم ارتباط مستمر و موثر با مردم و بخصوص جوانان است. گروه های مرجع انقلابی و مومن باید در این زمینه به آسیب شناسی بپردازند. تهیه بهترین و قابل اعتماد ترین لیست انتخاباتی یک مسئله است و رساندن پیام به متن جامعه مسئله دیگری است. گروه های مرجع باید در متن جامعه و مردم باشند که یکی از اصلی ترین و موثرترین راه های آن زندگی در حد استانداردهای مردم عادی و متوسط است. فلان شخصیتی که در خانه‌ای چندصد متری در شمالی ترین نقاط پایتخت زندگی می‌کند و از بهترین امکانات زندگی برخوردار است، چگونه می‌تواند علم مرجعیت فکری امت حزب الله را بر دوش کشد؟!
بصیرت، ۲۰ دی ۱۳۹۴
پرسمان دانشجویی