یک مسألهی خوب پژوهشی باید دارای مشخصّهها و ویژگیهایی باشد تا محقّق حدود آن را تشخیص داده و برای پاسخ آن اطّلاعات مناسب را جمع کند.
مهمترین شاخصههای مسألهی پژوهشی عبارتند از:
1- باید از رابطهی بین دو یا چند متغیّر پرسش کند.
2- روشن و بدون ابهام باشد.
3- دامنهی آن محدود باشد.
برای پرهیز از کلی گویی باید:
1- محقّق در مورد پدیده و یا مسألهی مورد نظر به تفکّر بیشتری بپردازد.
2- با شناخت واژگان و منابع، اطّلاعات خود را غنا بخشد.
3- وضعیت موجود را به خوبی بررسی کند.
منبع: آشنایی باروشها ومهارتهای تحقیق دینی،ص۱۵/ اعظم رحمت آبادی