کتاب های مرجع

هر محقق در حین مطالعه و فیش برداری، برای اطمینان از تلفظ درست واژگان و اعلام، روشن شدن مطالب مبهم یا کسب اطلاعات بیشتر در مورد مسائل مختلف، نیاز به کتاب های مرجع پیدا می کند. کتاب های مرجع در کتابخانه ها، در اتاق یا میز منابع نگهداری می شوند و نباید از آنجا دور شوند.
مرجع، کتابی است که محقق آن را از اول تا آخر نمی خواند و دو گونه است:
1️⃣لغتنامه (فرهنگ لغت)
2️⃣دایره المعارف
🔺فرهنگ لغت، مرجعِ در بردارنده لغات ودایره المعارف، مرجعِ در بردارنده نکات و دانستنی های علمی، ادبی، هنری و تاریخی و ... است که هر دو به صورت الفبایی تنظیم و تدوین می شوند.
🔺درلغتنامه ها، واژگان یک زبان و واژگان بیگانه ای که در آن زبان به کار می رود وجود دارد و اطلاعات فراوانی همچون معنی واژه، ریشه، تلفظ، ساده و مرکب بودن آن، توضیح اعلام، ترکیبات الفاظ، هویت دستوری واژگان و .... از آن به دست می آید.
🔺بعضی فرهنگها جنبه اختصاصی دارند و مربوط به موضوعی خاص یا کتابی ویژه اند؛ مانند"فرهنگ گلستان" شامل لغات گلستان تالیف جنید بن عبدالله موسوی و "فرهنگ شاهنامه فردوسی" شامل لغات شاهنامه تالیف دکتر رضا زاده شفق

✍️روش تحقیق حسین دهنوی، ص41-42
┈••••✾•📚📚📚•✾•••┈
مرکز پژوهشی نرجس مشهد
https://eitaa.com/joinchat/1868824640C40d7b3deea